Heb ik dit echt nodig?

Soms kan een beeld, een toespraak, een gebaar of een boek je raken op een onverwachte manier.

“Weg ermee” van Dennis Storm is zo’n boekje dat mij op een onverwachte manier anders deed kijken naar mijn leven. De aankondiging dat het ging over de schoonheid van minimalisme deed mij nog niet beseffen dat ik geconfronteerd zou worden met mijn eigen gedrag.

Het boek beschrijft hoe wij als mensen beïnvloed zijn tot het steeds maar weer streven naar meer, meer en meer. Hij citeert daarbij uit het boek “Tuesday with Morrie” van Mitch Albon.

“Do you know how they brainwash people? They repeat something over and over. (…) Owning things is good. More money is good. More is good. We repeat it – and have it repeated to us – over and over until nobody bothers to even think otherwise. The average person is so fogged up by all this, he has no perspective on what’s really important anymore.”

We zijn continue op jacht naar meer, niet uit pure noodzaak maar uit verveling, gewoonte en een algemene valse overtuiging dat het leven om consumeren gaat.

Dennis Storm beschrijft hoe het gros van de mensen streeft naar een hogere functie, een groter huis in een betere of leukere buurt, een perfect lichaam, nieuwe gadgets of een nieuwe auto en ondertussen verwacht de mens daarbovenop ook nog eens continu gelukkiger te zijn dan ooit tevoren.

Mensen zijn collectief verslaafd aan maximaliseren en denken dat dit hen gelukkiger zal maken. Constant meer willen staat gelijk aan het najagen van geluk In de vorm van geld, materialisme, succes en macht In de hoop dat het ooit genoeg of klaar is. Daarentegen staat het begeren van minder gelijk aan het najagen van geluk In de vorm van kalmte, tevredenheid, simplisme en vrijheid.

Ook beschrijft hij aan de hand van de fundamentele vraag “heb ik dit nog nodig” het proces van ontspullen. In hoeveel laden, kasten en opbergplekken liggen spullen die je al meerdere jaren niet aangeraakt hebt. Hij pleit ervoor om die spullen gewoon weg te doen, breng ze naar een kringloopwinkel als ze nog “goed” zijn of gooi het weg. Het geeft meer overzicht, ruimte en rust.

Ook beschrijft hij dat we de term repareren vrijwel zijn vergeten en leven in een vervang en wegwerp maatschappij waarbij we ook nog eens vaak goedkope plastic rommel kopen voor een prijs die geen rekening houdt met de uitputting van de aarde en de latere vervuiling. En als er kortingen beloofd worden ramt onze hebberigheid direct het gezonde verstand knock-out.

Ontspullen zorgt ervoor dat je teruggaat naar de essentie van wat je nodig hebt op materieel vlak. Minimalisme als levenswijze doet hetzelfde, maar werkt door op immaterieel vlak. Bij vooruitgang denken we bijna automatisch altijd aan meer zonder stil te staan bij de gevolgen. Bijvoorbeeld we kopen meer kleding want het is uitverkoop en dus goedkoop terwijl we genoeg kleding hebben om dagelijks iets schoons aan te trekken. Het gevolg daarvan is dat meer kleding een grotere kledingkast vergt. Een grotere kledingkast vergt een grotere slaapkamer . Een grotere slaapkamer vergt een groter huis. Een groter huis meer geld en meer geld vraagt meer werk en minder vrije tijd.

Als ik het moet samenvatten komt minimalisme volgens Dennis Storm neer op “Tevreden zijn met minder” hetgeen meer ruimte, meer vrijheid, minder verspilling en uiteindelijk meer geluk oplevert.

En het begint bij wanneer je weer eens in een winkel bij de kassa staat jezelf de vraag te stellen: “Heb ik dit echt nodig?”

Ir. Henk Pijper MBA

Voorzitter Humanistisch Verbond afdeling Eemland